TYPY DEKLARACJI
Etykiety, stwierdzenia i deklaracje środowiskowe
Deklaracje środowiskowe można podzielić na trzy główne typy zgodnie z normami ISO serii 14020, które określają różne aspekty i wymagania dla każdego typu deklaracji. Każdy z tych typów ma na celu dostarczenie informacji o wpływie produktu lub usługi na środowisko, ale różnią się one zakresem, metodologią oraz stopniem szczegółowości i niezależności weryfikacji.
Typ I - Etykietowanie Środowiskowe (ISO 14024)
Etykieta ekologiczna Typu I, zdefiniowana w normie ISO 14024, jest dobrowolnym programem, który oznacza produkty spełniające ścisłe kryteria środowiskowe ustalone przez niezależne trzecie strony. Programy te są zazwyczaj zarządzane przez organizacje rządowe lub niezależne organizacje non-profit. Etykiety te informują konsumentów, że produkt:
- został zbadany przez niezależną organizację,
- spełnia wstępnie określone kryteria środowiskowe, które są przejrzyste i dostępne publicznie,
- wyróżnia się mniejszym wpływem na środowisko w porównaniu z innymi produktami w tej samej kategorii.
Typ II - Własne stwierdzenia środowiskowe (ISO 14021)
Deklaracje Typu II, opisane w normie ISO 14021, są inicjowane i weryfikowane przez producentów, bez udziału niezależnej trzeciej strony. Pozwalają one producentom na komunikowanie informacji o aspektach środowiskowych ich produktów, w oparciu o własne oceny i deklaracje. Ważne jest, aby informacje te były dokładne, nie wprowadzały w błąd i były oparte na solidnych dowodach. Przykłady deklaracji Typu II to informacje o recyklingu, energooszczędności, braku szkodliwych substancji
Deklaracje Typu III, zwane również EPD (Environmental Product Declarations), są zdefiniowane w normie ISO 14025. Oferują one szczegółowe, kwantyfikowane informacje o wpływie na środowisko produktu w całym cyklu życia. Informacje te są opracowane na podstawie obiektywnych danych i weryfikowane przez niezależne trzecie strony. EPD zawierają dane liczbowe na temat różnych aspektów środowiskowych, takich jak emisja gazów cieplarnianych, zużycie energii i wody, produkcja odpadów itp. Są one szczególnie użyteczne w komunikacji B2B (business-to-business), umożliwiając przedsiębiorstwom dokładne porównywanie wpływu środowiskowego produktów.